ဤမှုခင်းဖော်ပြသည့်မှတ်တမ်းလွှာသည် ၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ မေလအတွင်း ဒူးပလာယာခရိုင်၊ ကော်တရီ (ကော့ကရိတ်) မြို့ နယ်တွင်ဖြစ်ပွားခဲ့သော လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုနှင့်လက်နက်ကြီးပစ်ခတ်မှုအကြောင်းများကို ဖော်ပြထားသည်။ ၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ မေလ ၂၅ ရက်နေ့တွင် နိုင်ငံတော်စီမံအုပ်ချုပ်ရေးကောင်စီ (SAC) သည် ကော်တရီမြို့နယ်၊ သေ့ဘောဘိုးကျေး ရွာအုပ်စု၊ အဘ--- ကျေးရွာကို လေကြောင်းဖြင့်တိုက်ခိုက်ခဲ့သည်။ သို့သော် မည်သူမှ ထိခိုက်ဒဏ်ရာရရှိခြင်းမရှိခဲ့ပါ။ ထိုနေ့တွင်လည်း SAC စစ်သားများသည် ကျေးရွာအတွင်းသို့ လက်နက်ကြီးများပစ်ခတ်၍ ရွာသားနှစ်ဦးထိမှန်ဒဏ်ရာ ရရှိခဲ့သည်။ ထို့အတူ ၂၀၂၅ ခုနှစ်၊ မေလ ၂၉ ရက်နေ့တွင် SAC ဂျက်လေယာဉ်တစ်စီးသည် အဘ--- ကျေးရွာမူလတန်း ကျောင်းအရှေ့တွင် ဗုံး (၄)လုံး၊ (၅)လုံးခန့်ကြဲချ၍ စာသင်ကျောင်းနှင့်ဘော်ဒါဆောင်များထိမှန်ပျက်စီးခဲ့သည်။ ထိုနေ့ တွင် SAC ဂျက်လေယာဉ်တစ်စီးသည် သေ့ဘောဘိုးကျေးရွာအုပ်စုရှိ အအ---ကျေးရွာတွင်လည်း ဗုံး (၁၁) လုံးပစ်ချခဲ့ သည်။ အဆိုပါကျေးရွာတွင် တိုက်ပွဲမဖြစ်ပွားခဲ့သလို စစ်သားများလည်းမရှိပဲ SAC သည် လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှု ပြုလုပ်ခဲ့သည်။ ဤလေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုတွင် ကျောင်းသားသုံးဦးနှင့်ရွာသားတစ်ဦးထိမှန်ဒဏ်ရာရရှိခဲ့သည်။ ကျောင်းသားတစ်ဦးသည် ၎င်း၏ပေါင်တွင်ဒဏ်ရာပြင်းထန်စွာရရှိ၍ ၎င်းအား ထိုင်းနိုင်ငံရှိ ဆေးရုံသို့ပို့ဆောင်ခဲ့သည်။ ဒဏ်ရာအနည်းငယ်ရရှိသည့်အခြားကျောင်းသားနှစ်ဦးသည် ကရင်အမျိုးသားလွတ်မြောက်ရေးတပ်မတော် (KNLA) စီမံ ခန့်ခွဲသောဆေးပေးခန်းတွင် ဆေးကုသမှုခံယူခဲ့သည်။ ထို့အပြင် ကျေးရွာတွင်းရှိ စာသင်ကျောင်း၊ ဘုန်းကြီးကျောင်းနှင့် လူနေအိမ်များအား ဗုံးစများထိမှန်၍ပျက်စီးခဲ့သည်။ ဤသို့လေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုနှင့်လက်နက်ကြီးပစ်ခတ်မှုကြောင့် ဒေသခံရွာသားတော်တော်များများသည် ၎င်းတို့၏စိုက်ပျိုးခြံထဲတွင်ဖြစ်စေ၊ တောထဲသို့ဖြစ်စေ သို့မဟုတ် အခြားရွာ များသို့ ထွက်ပြေးတိမ်းရှောင်ခဲ့ရသည်။ နေရပ်စွန့်ခွာရသည့်ရွာသားများသည် ၎င်းတို့ပိုင်ဆိုင်မှုပစ္စည်းများကို ယူဆောင် သွားနိုင်ခြင်းမရှိသည့်အတွက်ကြောင့် အခက်အခဲစိန်ခေါ်မှုများစွာနှင့်ကြုံတွေ့နေရသည်။ ၎င်းတို့အနေဖြင့် ကူညီ ထောက်ပံ့မှုအနည်းငယ်သာ လက်ခံရရှိခဲ့သည်။ ထို့အပြင် လုံခြုံရေးအခြေအနေကြောင့် စာသင်ကျောင်း များပိတ်ပင်ရ သည့်အတွက် ကလေးများသည် တောထဲတွင်သာ စာသင်ယူနေရသည်။ ကျေးရွာတွင် ဆေးရုံ၊ ဆေးခန်းမရှိသည့်အပြင် ဆေးဝါးပစ္စည်းများလုံလောက်စွာမရှိခြင်းနှင့် အရေးပေါ်ဆေးကုသမှုလိုအပ်သည့်အခြေအနေတွင်လည်း ကျန်းမာရေး လုပ်သားများကို ဆက်သွယ်ရန်မလွယ်ကူခြင်းတို့ကြောင့် ရွာသားများအနေဖြင့် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုလက်လှမ်း မီရရှိရန်အတွက် အခက်အခဲစိန်ခေါ်မှုများကြုံတွေ့ရသည်။